Næstu skref.

Ekki hefði ég getað ímyndað mér hvað við eigum mikið af óþarfa dóti. Þetta kemur í ljós þegar maður fer í gegnum skápana. Úlpurnar, peysurnar, útivistarfötin, íþróttafötin, fínu fötin og fleira í þeim dúr. En það er ekki bara það, hvað með bollastellið, glösin, diskana, eldföstu mótin og allt það dót. Þetta þarf allt að fara, þar sem við höfum ekki stað til að geyma allt þetta dót á. Viðurkenni það að mér verðu um og ó þegar við förum í gegnum þetta. 

Stutt í þetta en samt eitthvað svo langt, 30.desember er dagurinn. Tilboð komið í íbúðina en auðvitað með fyrirvara um sölu á hinni eigninni, svona gengur það bara. En ég hlakka til að vera búinn að selja því þá er sá óvissu faktor horfinn og maður getur einbeitt sér að þeim næsta. Og já það eru nokkrir óvissu faktorar en það er partur af þessu. Við ætlum okkur að vera ekki með allt planað í þaula, en vita nokkurn veginn hvert við stefnum. Viðurkenni það að það er pínu erfitt að sleppa tökunum. 

Eitt af erfiðari verkefnum fyrir flutning er nú lokið. Við þurftum að koma Vask inn á annað heimili. Vaskur er eða var semsagt hundurinn okkar. Eins árs Schnauzer sem kom til okkar sem 8. vikna hvolpur. Þetta var mun erfiðara en ég hafði getað ímyndað mér, tengingin við hundinn er svo mikil að þetta var íll gerlegt. En hann er kominn á gott heimili þar sem hann mun dafna vel. Ástæðan fyrir því að hann fer ekki með er sú að það eru of mörg húnsæði sem banna hunda og það er nógu erfitt að finna húsnæði yfirhöfuð. Þannig að sú ákvörðun var tekin á einum fjölskyldu fundinum í haust.