Næstu skref.

Ekki hefði ég getað ímyndað mér hvað við eigum mikið af óþarfa dóti. Þetta kemur í ljós þegar maður fer í gegnum skápana. Úlpurnar, peysurnar, útivistarfötin, íþróttafötin, fínu fötin og fleira í þeim dúr. En það er ekki bara það, hvað með bollastellið, glösin, diskana, eldföstu mótin og allt það dót. Þetta þarf allt að fara, þar sem við höfum ekki stað til að geyma allt þetta dót á. Viðurkenni það að mér verðu um og ó þegar við förum í gegnum þetta. 

Stutt í þetta en samt eitthvað svo langt, 30.desember er dagurinn. Tilboð komið í íbúðina en auðvitað með fyrirvara um sölu á hinni eigninni, svona gengur það bara. En ég hlakka til að vera búinn að selja því þá er sá óvissu faktor horfinn og maður getur einbeitt sér að þeim næsta. Og já það eru nokkrir óvissu faktorar en það er partur af þessu. Við ætlum okkur að vera ekki með allt planað í þaula, en vita nokkurn veginn hvert við stefnum. Viðurkenni það að það er pínu erfitt að sleppa tökunum. 

Eitt af erfiðari verkefnum fyrir flutning er nú lokið. Við þurftum að koma Vask inn á annað heimili. Vaskur er eða var semsagt hundurinn okkar. Eins árs Schnauzer sem kom til okkar sem 8. vikna hvolpur. Þetta var mun erfiðara en ég hafði getað ímyndað mér, tengingin við hundinn er svo mikil að þetta var íll gerlegt. En hann er kominn á gott heimili þar sem hann mun dafna vel. Ástæðan fyrir því að hann fer ekki með er sú að það eru of mörg húnsæði sem banna hunda og það er nógu erfitt að finna húsnæði yfirhöfuð. Þannig að sú ákvörðun var tekin á einum fjölskyldu fundinum í haust. 

 

 

 

Eigum við að flytja til Tenerife?

 

Í vor ræddum við hjónakornin um að fara til útlanda í sumar, kíkja í sólina. Tenerife vara staðurinn sem var í umræðunni. Ég á góða félaga sem búa þar og var búinn að fá þá til að svipast um eftir íbúðum fyrir okkur til leigu. Í framhaldinu af því kom þessi umræða upp um að flytja þangað bara. Höfum reyndar aldrei komið þangað en engu að síður þá ræddum við það. Að prufa að búa í afslappaðara samfélagi en hér, búa í hita allt árið og geta lært nýtt tungumál. Þessi stutta umræða fór á þann stað að við skutumst út í haust til að kíkja á aðstæður og skoða skólamál fyrir drengina. Það er skemmst frá því að segja að við ætlum út þann 30. desember næstkomandi.  Já við ætlum líka að selja allt, íbúðina og innbúið.

Ég væri að ljúga ef ég segði að ég fengi ekki bakþanka af og til, en aðalmálið er að það er komin ákvörðun.  Við fáum alltaf spurninguna hvað ætlið þið að gera þarna? og í kjölfarið kemur svo fullyrðing um hvað við erum hugrökk. Mér finnst það alltaf pínu broslegt að hugsa um að þetta sé hugrekki, í augnablikinu finnst mér þetta bara vera frábært tækifæri í lífinu. Ég meina ef þú pælir í því að þá gerum við alltaf bara sama hlutinn aftur og aftur ár eftir ár. A.m.k er það þannig hjá mörgum.

Það sem hefur verið ákveðið er að við ætlum að læra tungumálið og einhenda okkur í það. Í framhaldinu mun koma betur í ljós hvað við gerum og hvar nákvæmleg við ætlum að búa á eyjunni fögru.  Vissulega eru ýmsar hugmyndir en meira um það síðar. Við horfum bara á þetta þannig að það er í raun ekkert sem bindur okkur heima og því lítið annað að gera en að kíla á þetta.